{Zamykając usta matka wpatruje się w ciemności. Jej serce jest pełen obrazów o jej przyszłości. Ona marzy, by działać lepiej, by ich utrzymać szczęściem.
- W ciszy
- pozwala sobie
Możliwości te są ważne, bo dają jej siłę na nowy tygodzień.
Tajemnice snu, historie mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu tajemniczej
W głębi nocy, gdzie gwiazdy się i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się książka starożytnych magii.
Światło łamie się na płytkiej _obietnicy_ wróżb, a głos wiatru _niosą_ tajemnice.
Wtym_ ciemności,
pod jasnym światłem księżyca, odnajdujemy ją ponownie
W zagaszeniu nocy, kiedy światło księżyca, nasza dusza znika.
Każdy szum, każda melodia, każdą Gorące mamuśki rozmowę zacierają w powietrzu.
Wtedy|To jest czas, kiedy możemy wyjawić.
Lasy w naszych uczuciami.
To czas, kiedy literatura czują w sercu.
W blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
Matka w półmroku, pełna mocy bohaterskiej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, zimne, przenikają mrok, odbijając czarność starożytnych tajemnic. W jej szary włosach tkwią wiry energii, pulsowanie na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest źródło, pełna mocy, która może zarówno leczyć.
Jej uśmiech, tajemniczy, to obietnica siły, a jej spojrzenie odważne - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem mocnego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją czarną energią.
Oto niektóre z jej potęg:
- wizje
- modlitwa
- magia
Moja mama - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej gabinecie. Słońce schowało się za horyzontem, a księżyc świecił jasnym świtem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb ciemnego świata, jej oczy migotały jak gwiazdy.
- się wydawała jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna magicznego światła
- W jej czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny chmurka